Bagan Hotel (River View) ပုဂံဟုိတယ္ (ျမစ္႐ႈခင္းသာ) ဆိုတဲ့အတုိင္း သစ္ပင္ ပန္းပင္ေတြနဲ႔ စိမ္းလန္းစိုျပည္ေနတဲ့ ဟုိတယ္၀င္းရဲ႕ အေနာက္ဘက္အနားစြန္းတေလွ်ာက္ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲစီးဆင္းေနတဲ့ ဧရာ၀တီရဲ႕ ခမ္းနားလွတဲ့ ႐ႈျမင္ကြင္း ကို ျမင္ရပါတယ္။ မုတ္သုန္ရာသီထဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ ေရာက္ေနေပမယ့္
က်မတို႔ ပုဂံမွာေနခဲ့တဲ့ ေလးရက္အတြင္း မုိးေလး တၿဖဳိက္ (ဖ်န္းတယ္ဆို႐ုံေလး) ရြာတာသာရွိလုိ႔ ညေနတုိင္းမွာ ဒီေရွးၿမဳိ႕ေတာ္ေဟာင္းရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္ ႐ႈ ခင္းေတြနဲ႔ ၾကည္ႏူးခဲ့ရပါတယ္။ က်မတို႔ေနတဲ့ ဘန္ဂလိုေလးရဲ႕ ၀ရန္တာကေနၿပီး အနီေရာင္စက္၀ုိင္းႀကီး တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ဣေျႏၵႀကီးစြာ နိမ့္ဆင္းလာတာ။ သူ႔ရဲ႕အလင္းနဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္လြန္းတဲ့ ဟသၤာျပဒါးေတြ၊ လိေမၼာ္ေတြ၊ အ၀ါေတြနဲ႔ ေကာင္းကင္ တခုလုံးကုိ လိမ္းက်ံထားလုိက္ၿပီး ဆန္းျပားလွတဲ့ တိမ္စုိင္ပုံရိပ္ေတြကို အလင္းေပးတာေတြဟာ ျမစ္တဖက္ကမ္းက မရန္း ေစ့ေရာင္နဲ႔ မဲနယ္ျပာေရာင္စြန္းေနတဲ့ ေတာင္တန္းေနာက္ကို ပုန္းလွ်ဳိးမသြားမခ်င္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ခရီးသြားလမ္းညႊန္ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာထဲက ဓာတ္ပုံတပုံ အသက္၀င္လာသလုိပါပဲ။
ပညာရွင္ေတြ၊ ကၽြမ္းက်င္သူေတြနဲ႔ အလည္ေရာက္လာၾကသူေတြက ပုဂံရဲ႕ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေတြကို အံ့မူးဖြယ္ေတြကို အမ်ား ႀကီးေရးခဲ့ၾက ၿပီးပါၿပီ။ ဒီမိုးေခါင္ေရရွားလြင္ျပင္မွာ ဘာသာေရးအေအာက္အအုံေတြ အရြယ္မ်ဳိးစုံ ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီးရွိပါတယ္ (ေရွးေဟာင္း သုေတသနဌာနရဲ႕ စာရင္းအရ ေသးငယ္တဲ့ အုတ္ပုံအပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၃၀၀၀ ေက်ာ္)။ ေသးေသးႀကီႀကီး တခုခ်င္းစီဟာ ထိပ္မွာ အဖ်ားခၽြန္သဏၭာန္နဲ႔ မုိးေကာင္ကင္အျမင့္ဆီ ဦးတည္ေနတာခ်ည္းပဲမို႔ ႐ုပ္ပုိင္ဆိုင္မႈထက္ ပုိမိုတဲ့ ျမင့္ျမတ္တာ တခုခုကုိ ေမွ်ာ္မွန္းေနၾကတဲ့သေဘာကို ဗိသုကာအျမင္အရ ေဖၚျပေနပါတယ္။ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရးဆဲြ ထားၾကၿပီးျဖစ္တဲ့ပုံကုိ တထပ္တည္းတူေအာင္ ဆြဲဖုိ႔မလုိေတာ့တာေၾကာင့္ က်မအေပၚစြဲထင္မႈ ေလးေတြနဲ႔ပဲ ျခယ္သ လုိက္္ပါရေစ။ ေမွာင္ရိပ္ပ်ဳိးလာေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ ထုံမႊမ္းထားတဲ့ ၿမဳိ႕ေဟာင္းဟာ အတိတ္ကလည္းမဟုတ္၊ ပစၥဳပၸန္ထဲ မွာလည္း မရွိတဲ့၊ အခ်ိန္ကာလေတြက ကင္းလြတ္ေနတဲ့ေလာကတခုကုိ ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ပုထုိးေစတီငယ္ေလး အမ်ားစုကေတာ့ ၿပဳိလဲပ်က္စီးပုံ အဆင့္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ယိုယြင္းတဲ့သေဘာ၊ အနိစၥသေဘာတရားနဲ႔ မာယာအိပ္မက္ေတြ ၿပဳိကြဲ ေက်ပ်က္ရတဲ့ သေဘာတို႔ကို လွစ္ျပေနပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားရာ ေျမမွာသာမက တန္ခုိးအာဏာရွင္ ေတြက သူတုိ႔ ဩဇာဂုဏ္အရွိန္အ၀ါေတြကို ထာ၀ရမွတ္ေက်ာက္တင္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ဘယ္ေနရာမွာပဲမဆို သင့္ ေတာ္တဲ့ သင္ခန္းစာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂံဟာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ျခင္းနဲ႔ ဆုံး႐ႈံးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ယဥ္ ေက်းမႈေခတ္ႀကီးေတြကုိ သတိရဆင္ျခင္ေစပါတယ္။ ရွယ္လီရဲ႕ကဗ်ာက သ႐ုပ္ေဖၚသလုိ အဆုံးမရွိတဲ့ သဲကႏၲရထဲမွာ အပုိင္းအစတုံးႀကီးေတြအျဖစ္သာ က်န္ေနေတာ့တဲ့ ေက်ာက္သားမဲ့ ျပံဳးပုိင္ရွင္ အိုဇီဒီယပ္ရဲ႕ သနားစရာ့မာနမာန္ကို အ မွတ္ရေစပါတယ္။ ‘အသင္ အင္အားႀကီးလွသူမ်ား၊ ငါ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္၊ စိတ္ေလွ်ာ့ ၾကေလာ့’
မိမိရဲ႕ ဘာသာေရးကိုင္း႐ႈိုင္းမႈကို ဒီလုိအုတ္ေတြ၊ သရြတ္ေတြနဲ႔ သက္ေသထူခဲ့ၾကတဲ့ ရွင္ဘုရင္ေတြ၊ မိဖုရားေတြ၊ မင္းညီ မင္းသား မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြထဲက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က တကယ့္ကုိ သံသရာက လြတ္ေျမာက္ခ်င္ခဲ့ၾကသလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ ေယာက္က မိမိတို႔ရဲ႕ ေလာကီတန္ဖိုးကို အဖိုးႀကီးအေဆာက္အအုံေတြ ထူျခင္းနဲ႔သက္ေသျပဳဖို႔ ႀကဳိးစားခဲ့ၾကသလဲ။ ဘယ္ ႏွစ္ေယာက္က နိဗၺာန္ရဲ႕ သေဘာတရားကို မျခဳံငုံႏုိင္တာေၾကာင့္ သံသရာမွာလည္ေနသေရြ႕ ေလာကီ စည္းစိမ္ရွိဖို႔အ တြက္ အာမခံအေနနဲ႔ ဒီေဆာက္လုပ္မႈေတြကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသလဲ။
ပုဂံျပည္ကို စုိးစံခဲ့ၾကတဲ့ မင္းဧကရာဇ္စာရင္းက ရွည္လ်ားလွတယ္ဆိုေပမယ့္ က်မစိတ္ကူးစိတ္သန္းကုိ ဖမ္းစားႏုိင္တာ တဦးပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ က်န္စစ္သားမင္း ပါပဲ။ က်မတို႔ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ရတဲ့ သမုိင္းစာအုပ္ေတြအရ သူဟာ ပထမ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကုိ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အေနာ္ရထာဘုရင္ရဲ႕ သားပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႔ရွိခ်က္ ေတြအရေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေသြးမေတာ္စပ္ပါဘူး။ က်န္စစ္သားက သာမန္မ်ဳိး႐ိုးထဲကပဲ ျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ သူက သာမာန္မဟုတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ပိုင္ပါတယ္။ သူရသတၱိနဲ႔ ျပည့္စုံၿပီး ရဲရင့္တယ္။ ဘုရင့္တပ္မေတာ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အထိ တက္လွမ္းခဲ့ၿပီး ေက်ာ္ၾကားတဲ့ သူရဲေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ဘုရင္အုိႀကီး မနာလုိ ၀န္တိုျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူ႔ကို ပုန္ကန္မယ့္လူလုိ႔ သံသယေတြ၀င္ခဲ့ပုံရပါတယ္။ အေနာ္ရထာလြန္ေတာ့ ေပ်ာ့ညံ့ၿပီး အရည္ အခ်င္းနည္းတဲ့ သားတဦးနန္းတက္ခဲ့ေပမယ့္ ခဏတာပါပဲ။ ဒီေနာက္ က်န္စစ္သားဟာ အန္တုမႈမရွိ နန္းတက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း အားျဖင့္ အေနာ္ရထာရဲ႕ အဆက္အႏြယ္ထဲက ဆက္ခံမယ့္သူေတြ မက်န္ေတာ့ဘူးလုိ႔ပဲ ယူဆရပါတယ္။
က်န္စစ္သားဟာ အေျမာ္အျမင္၊ စြမ္းရည္သတၱိနဲ႔ ႏွလုံးရည္ျပည့္၀တယ္ဆိုတာ ျပႏုိင္ခဲ့ၿပီး သူေဆာက္လုပ္လွဴခဲ့တဲ့ အာ နႏၵာဂူဘုရားဟာ သူရဲ႕ဆဲြေဆာင္မႈရွိလွတဲ့ ပင္ကုိဥပဓိေတြ ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။ ေျပျပစ္တင့္တယ္တဲ့ အခ်ဳိးအစားရွိၿပီး၊ အလင္းနဲ႔ အရိပ္ကုိ လုိသလုိရေအာင္ေဆာက္ထားတာျဖစ္လုိ႔ ခံယူခ်က္ေရာ တည္ေဆာက္ပုံေရာက အင္မတန္ လွပပါ တယ္။ အာနႏၵာကုိ ဖူးတယ္ဆိုတာ ဂူေက်ာင္းထဲက ထူးျခားလွတဲ့ ႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီးေတြထံ စိတ္၀ိညာဥ္ ခိုလႈံရာအေနနဲ႔ ဦးခုိက္ရသလုိ၊ ရွားပါးလွတဲ့ အုပ္စုိးသူ မင္းတပါးကုိ ေလးစားသမႈျပဳရသလုိလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဟုိတယ္၀င္းထဲမွာ က်မတို႔အတြက္ တကယ့္ကိုအံ့အားသင့္ရေစတာက ဂူေစတီေလး ႏွစ္ဆူပါပဲ။ ဘဲြ႔အမည္မရွိေပမယ့္ ႏွစ္ဆူစလုံးဟာ က်န္စစ္သားနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္။ တဆူက သူ႔ နန္းသက္အေစာပုိင္းမွာ ရန္သူေတြကို ေအာင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးေအာက္ေမ့တဲ့အေနနဲ႔ တည္ထားတာျဖစ္ၿပီး ေနာက္တဆူကေတာ့ သူ႔ဘ၀ေနာက္ဆုံး ပုိင္းအေရာက္ ဘ၀တေလွ်ာက္လုံး စစ္သူရဲေကာင္းဘ၀နဲ႔ သူျပဳမူခဲ့တဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြအတြက္ သံေ၀ဂရၿပီး ေျပရာေျပေၾကာင္း ရည္စူးတည္ခဲ့တာလို႔ ေျပာျပၾကပါတယ္။ အရြယ္အစားသင့္႐ုံ ဒီဂူေက်ာင္းႏွစ္ဆူဟာ ညေနတုိင္း ေစာင္းတီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖတတ္တဲ့ ညစာခန္းမ ကျပင္အနားက ပန္းျခံေထာင့္တေနရာ ရွိေနတယ္။ သီးသန္႔ ဘုရားေက်ာင္း ေလးလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာမွာ ဖေယာင္းတုိင္မီးပူေဇာ္ရတာဟာ ခမ္းနားေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ဘုရားေတြကို ဖူးရတာနဲ႔မတူတဲ့ အေတြ႔အၾကဳံခံစားမႈပါပဲ။
က်မသားနဲ႔ က်မက ပုဂံအႏွံအျပားမွာရွိေနတဲ့ ဘုရားေစတီအားလုံးကုိ ဖူးမေနေတာ့ဘူးလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အာနႏၵာနဲ႔ ဟုိတယ္၀င္းထဲက က်န္စစ္သားရဲ႕ေကာင္းမႈ ေစတီေလးေတြကလြဲရင္ေတာ့ သဗၺညဳနဲ႔ မႏူဟာေစတီတို႔ကုိပဲ သြားဖူးခဲ့ပါ တယ္။ မႏူဟာေစတီကုိ အဖမ္းဆီးခံမြန္ဘုရင္ မႏူဟာ တည္ခဲ့တယ္လုိ႔ ယူဆခဲ့တာေၾကာင့္ ထူျခားတဲ့အဓိပၸါယ္ေဆာင္ ပါတယ္။ ကာလၾကာရွည္ လက္ခံခဲ့ၾကတဲ့ သမုိင္းပုံျပင္ကုိ ပညာရွင္ေတြၾကား ခုေနာက္ပိုင္း ေမးခြန္းထုတ္လာၾကေပမယ့္ ဒီဂူဘုရားဟာ လြတ္လပ္မႈကိုမြတ္သိပ္တဲ့၊ ထုိင္းမႈိင္းေလးလံတဲ့ အာ၀ါသအျဖစ္ ေပၚလြင္ေအာင္ တမင္ဒီဇုိင္းထုတ္ထား တယ္ဆိုရင္ ျငင္းႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အထဲက ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီးေတြဟာ ရွိေနတဲ့ ေနရာအက်ယ္အ၀န္းနဲ႔ မကိုက္ ေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားေနၿပီး၊ ဖူးေျမာ္သူကုိ ပိတ္ေလွာင္မြန္းက်ပ္ျခင္းနဲ႔ လြတ္ေျမာက္လုိမႈ ျပင္းျပေနတဲ့ ၀ိညာဥ္ရဲ႕႐ုန္း ကန္ အသက္႐ွဴေနျခင္းတို႔နဲ႔ ထိေတြ႔ရသလုိ ခံစားရေစပါတယ္။ အဲဒီ ဘုရားသြားဖူးတာ က်မတို႔ႏုိင္ငံမွာ သိပ္ကုိလိုအပ္ ေနတဲ့ အရာႏွစ္ခုကုိ သတိျပဳေစပါတယ္။ လူမ်ဳိးစု တုိင္းရင္းသားေတြၾကားထဲ ညီညြတ္မွ်တမႈ ရက္ယွက္ဖို႔နဲ႔ ယုံၾကည္ ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံရသူတုိင္း လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအသိေတြကေနေတာ့ အပန္းေျဖ အနားယူႏုိင္ တယ္ရယ္လုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
(၂၂ . ၈ . ၂၀၁၁ ေန႔ထုတ္ Mainichi သတင္းစာတြင္ ဂ်ပန္ဘာသာ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာတုိ႔ျဖင့္ ေဖၚျပၿပီး)
ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၆၀
0 comments:
Post a Comment